Dag 9 & 10 Krimmler Wasserfälle en "noodweer"

Op de 9e dag werden we zoals iedere ochtend (veel te) vroeg wakker door het natuurlijke licht en gebrek aan verduistering in het appartement. Na een ontbijt zijn we in de auto gestapt. Eerst zijn we het dorp van Zell am Ziller in gereden omdat Dave weer een antigeen test had ingepland. Hoewel de teststraat in Mayerhofen een drive through was stond er in Zell am Ziller een klein tentje op een parkeerterrein bij een arts en hier kon je getest worden. Na slechts 30 seconden zat Dave alweer in de auto en konden we onze weg vervolgen richting Gerlos en uiteindelijk de Krimmler Wasserfälle.

Dit was de eerste keer dat we met de electrische auto de bergen in gingen dus was het even afwachten wat dit zou doen met het verbruik. Zoals verwacht was het verbruik op de heenweg (vooral stijgen) behoorlijk hoog (van 370 km actie radius naar 270 in nog geen 40 km). We kwamen onder andere langs Gerlos en ook langs de weg die eerder die week nog was ondergelopen. Hier was niet veel meer van te zien.

Eenmaal aangekomen in Krimml hebben we broodjes gehaald bij de Spar en daarna de auto geparkeerd. Daarna zijn we naar de ingang van het natuurpark Hohe Tauern en de watervallen gelopen. Hier moesten we 10 euro afrekenen (contant want pinnen kennen ze hier niet) om vervolgens de klim naar boven te beginnen. De Krimmler Wasserfälle bestaat uit drie fases waarin de waterval naar beneden stort. Naast deze fases hebben ze een mooi pad aangelegd die je kunt volgen en waarbij je uiteindelijk vanaf het laagste punt van de waterval naar het hoogste punt kunt wandelen. Gelukkig hadden we dit keer niet de buggy bij ons maar de draagzak want het was een behoorlijk steile klim.

Na ongeveer 2,5 uur, 400 meter klimmen en ruim 3 km wandelen waren we uiteindelijk op het hoogste punt (zo'n 1500m) aangekomen. We hebben onderweg toch een aantal keer even moeten uitrusten want zoals gezegd was het een behoorlijke klim. Eenmaal boven hebben we even van het uitzicht genoten, wat foto's gemaakt en uiteindelijk onze meegenomen lunch genuttigd. Daarna zijn we weer aan de klim naar beneden begonnen. Gelukkig was de weg naar beneden, ondanks dat het nog steeds heel erg steil was, een stuk makkelijker dan de heenweg. Na zo'n anderhalf uur waren we weer beneden en hebben we nog even in de vele souvenirs winkels gesnuffeld. Hier heeft Freya een wandelstok en haar eerste plaatje voor op de wandelstok gekregen.

Daarna zijn we weer naar de auto gelopen om aan de weg terug te beginnen. We gingen weer via de Gerlos Strasse, welke ook bekend staat als de Gerlos Alpen Strasse (een tolweg waarvoor je 10 euro voor een dag betaald) , terug naar ons appartement. Aangezien de terugweg veelal dalen was kwam dit de actieradius ten goede. Eenmaal aangekomen bij het appartement was de actieradius weer 330 KM.

Voor de volgende dag hadden we nog geen uitgebreide plannen. Er waren wel een aantal ideeën maar e.e.a. was ook afhankelijk van het weer. Er was voor zondag noodweer voorspelt in Oostenrijk en dit zou later in de middag komen. Daarom hebben we deze dag rustig aan gedaan met de (inmiddels) traditie om met Freya naar de lokale speeltuin beneden in het dorp te gaan terwijl Dave een rondje heeft hard gelopen. De rest van de dag hebben we lekker gechillt terwijl we aan het wachten waren op het onheilspellende weer. Op een klein buitje en wat gedonder na bleef het noodweer uit.