Dag 12 & 13 Skogsbacksstigen & Munkfors

Na een erg warme en beroerde nacht wisten we vrij snel dat het vandaag warm zou gaan worden. We hadden vooraf nog niet besloten wat we de eerste volle dag in Sunne zouden gaan doen. Tijdens het ontbijt besloten we om de dag te beginnen met een wandeling aangezien het nog redelijk te doen was (het was toen ongeveer 24 graden). Na een korte autorit van 5 minuten kwamen we aan bij de parkeerplaats en zijn we begonnen aan een wandeling waarvan de route was aangegeven met blauwe bordjes.

De route liep voornamelijk door het bos heen met af en toen een daling en een klim. Freya heeft het uiteindelijk 1/4e van de wandeling (zo'n 4 km) zelf gelopen en daarna heeft Dave haar gedragen in de draagzak. Hierdoor was het een redelijk intensieve wandeling voor ons allemaal i.c.m. met de warmte.

Na de wandeling zijn we terug naar het huisje gegaan om te lunchen en even bij te komen (en te genieten van de airco op de benedenverdieping van het huisje). Inmiddels was de temperatuur opgelopen tot zo'n 30 graden en dus besloten we om na de lunch even te gaan zwemmen bij een meer iets verderop. Dit meer was door meerdere personen aangeraden.

Onderweg naar het meer stak er zo'n 40 meter voor ons een hert over en toen we eenmaal op dat punt kwamen met de auto stak er ineens ook een heel jong hert (Bambi) de weg over. Gelukkig konden wij nog net op tijd remmen en ging het jonge hert weer terug het bos in waar het vandaan kwam. Gelukkig liep het goed af anders had Bambi 3 een heel andere film geworden.

Bij het meer waren slechts een handjevol mensen en was er een steiger met een klein stukje waar je makkelijk het water in kon. Het water was redelijk qua temperatuur en in ieder geval goed genoeg om lekker af te koelen. Zelfs Freya is in het water gesprongen en heeft daarnaast lekker in haar opblaas Unicorn gedobberd. Gelukkig hebben we deze dag nog van het weer kunnen genieten omdat het weer de volgende dag minimaal 10 graden kouder en regenachtig zou worden.

Nadat we gisterenavond naar bed gingen terwijl het nog steeds rond de 28 graden was werden we vanmorgen wakker terwijl het met bakken uit de hemel kwam. Vanwege de regen hebben we in de ochtend niet zoveel gedaan en een beetje gerelaxed bij het huisje. Na de lunch zijn we vertrokken richting Munkfors waar Diliana en Rene een pannenkoekenhuis zijn begonnen. Dit was ongeveer 40 minuten rijden vanaf Sunne.

Ook tijdens de rit naar Munkfors bleef het flink doorregenen en op sommige stukken op de 241 (weg naar Munkfors) kwam het water (soms met takken) over de weg heen. Om die reden zijn we rustig verder gereden naar Munkfors. In Munkfor zijn we op visite gegaan bij Diliana en Rene die volop bezig waren met de voorbereidingen om het pannenkoekenhuis te openen (een dag later op zaterdag). Daarnaast konden we ook meteen kennis maken met Charlotte de baby van Diliana en Rene. Voor Freya was dit bezoek voornamelijk erg leuk omdat Otie hier ook was. Later kwamen ook Rosanne en Rene bij het pannenkoekenhuis die boodschappen hadden gedaan bij de groothandel.

Het was leuk om na alle verhalen het pannenkoekenhuis nu zelf in het echt te zien en natuurlijk even bij te kletsen met Diliana, Rene, Otie en Rosanne. Daarnaast hebben we zelfs een voorproefje gekregen van wat er op de menukaart staat en hebben ze heerlijke pannenkoeken voor ons gebakken (als je ooit in de buurt bent zeker even langs gaan voor een pannenkoek!). Na een gezellig middag / avond was het tijd om terug te rijden naar Sunne aangezien het al 20.30 was en het nog zeker 40 minuten terug rijden was.

Op de terugweg namen we weer dezelfde weg (241) als op de heenweg. Na ongeveer 15 km zag Dave eerst een groepje elanden in de verte bij de bomen zitten en later stond er een volwassen eland met een jonge eland op de weg. Het is dus uiteindelijk toch gelukt om een eland in het wild te spotten! Na ongeveer 20 km op de 241 en zo'n 10 km van Sunne af bleek ineens dat de weg was afgesloten. Na wat alternatieve routes te hebben gezocht via Google Maps hadden we twee opties.  zo'n 140 km omrijden via Karlstad of een kleinere onverharde bosweg nemen en zo'n 40 km omrijden. Aangezien het inmiddels al 21.00 was kozen we voor de tweede optie.

Eland!

Nadat we ongeveer 2 km op het onverharde bosweggetje hadden gereden bleek dat we ook op deze weg niet verder konden omdat het water over de weg kwam en er een stuk uit de weg was geslagen. We hadden toen nog maar één optie en dat was 1,5 km achteruit rijden omdat keren niet mogelijk was (maar na 1,5 km wel). Daarna hadden we nog een andere bosweg die we konden nemen om uiteindelijk niet via Karlstad te hoeven rijden. Deze onverharde bosweg was ongeveer 25 km lang en onderweg was er op 1 of 2 huizen na bijna niets (en op veel punten ook geen bereik met de telefoon). Terwijl we over deze weg reden werd het steeds later en dus ook donkerder en wisten we bovendien niet of we halverwege weer om zouden moeten keren doordat de weg onbegaanbaar was. Na 25 km rijden over een onverharde bosweg (die ook redelijk glad was) kwamen we weer op een verharde weg en moesten we nog ongeveer 15 km om rijden voordat we weer op de 241 in Sunne kwamen.

Uiteindelijk kwamen we pas om 22.00 aan bij het huisje en was de terugweg een stuk spannender dan vooraf verwacht.