Dag 14 - Trollveggen

Vandaag is alweer onze laatste dag in onze mooie berghut. De dagen zijn weer voorbij gevlogen. Omdat we de afgelopen 4 dagen redelijk intensieve dagen gehad hebben en ook morgen weer een flinke rit voor de boeg hebben wilden we het vandaag rustig aan doen.

Helaas werd lieve Freya al om half 7 wakker dus uitslapen was er niet bij. Na rustig ontbeten te hebben zijn we in de auto gestapt wederom in de richting van Åndalsnes. Dit was alweer de 7e keer dat we deze weg hebben gereden dus we kenden alle watervallen en bergtoppen bijna uit ons hoofd (en dat is zeker geen straf). Na ongeveer een half uur rijden kwamen we bij het Trollveggen visitors center en een parkeerplaats aan. Deze parkeerplaats ligt onder de Trollveggen. Dit is een rotsformatie van maar liefst 1100 meter hoog en is daarmee de hoogste verticale rotsformatie van Europa. Er zijn aardig wat bergbeklimmers en basejumpers overleden bij deze rotsformatie en er stond dan ook een monument ter nagedachtenis voor deze overledenen (de meest recente in 2019).

Wij kwamen hier echter niet om de berg te beklimmen maar om een wandeling te maken aan de voet van de Trollveggen. Deze wandeling heette Eiafossen en dit zou in vergelijking met de andere wandelingen die we gedaan hebben een stuk gemakkelijker moeten zijn (een wandeling van ongeveer 3 km met weinig hoogteverschil). De wandeling begon met een smal pad door gras langs de doorgaande weg. Daarna moesten we onder het treinspoor door over een hek heen klimmen en onze weg vervolgen via een ander pad door het gras. Dit was allemaal vlak en dus kon Freya zelf ook een stukje lopen.

Daarna kwamen we aan bij de rivier Rauma en moesten we wederom over een hekje klimmen. Daarna kwamen we direct in bosrijk gebied. Hier verliep de wandeling verder via een bospad en al snel veranderde het pad in een soort moerasachtig gebied. Dit was ook het moment dat Freya niet meer zelf kon lopen en dat ze in de draagzak ging. De wandeling verliep verder over rotsen, kleine waterstroompjes, boomstammen, en nog meer moerassige paden. Op een gegeven moment kwamen we bij een piepklein strandje dat direct aan de rivier lag. Hier had je prachtig uitzicht op de rotsformatie en op de aardig woeste rivier. Dit was een mooi moment om even te pauzeren en wat fruit te eten en te genieten van de rust (we zijn slechts 2 mensen tegen gekomen tijdens de hele wandeling) en het uitzicht.

Na de pauze was het nog ongeveer 20 minuten lopen door het bosrijke gebied via smalle bospaden totdat we uiteindelijk bij een camping aan kwamen. We moesten vervolgens door de camping heen om weer langs een pad naast de doorgaande weg terug te lopen naar het bezoekerscentrum en onze auto. Daarna hebben we nog wat souvenirs gekocht bij het bezoekerscentrum (waar de medewerker nog even liet blijken dat ze blij was dat er eindelijk weer toeristen komen) en zijn we in de auto weer terug naar onze berghut gereden.

De rest van de middag hadden we geen zin meer om nog heel veel te ondernemen dus hebben we nog even lekker genoten van de berghut en hebben we onze spullen weer een beetje opgeruimd. Morgenochtend weer vroeg op pad voor het laatste gedeelde van deze fantastische reis.

P.S. Nieuwe foto van mijn "viking" baard staat er op ;)